بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ إِذَا السَّماءُ انْفَطَرَتْ

به نام خداوند رحمتگر مهربان‌؛ آن گاه كه آسمان ز هم بشكافد،

وَ إِذَا الْكَواكِبُ انْتَثَرَتْ

و آن گاه كه اختران پراكنده شوند،

وَ إِذَا الْبِحارُ فُجِّرَتْ

و آن گاه كه درياها از جا بركنده گردند،

وَ إِذَا الْقُبُورُ بُعْثِرَتْ

و آن گاه كه گورها زير و زبر شوند،

عَلِمَتْ نَفْسٌ ما قَدَّمَتْ وَ أَخَّرَتْ

هر نَفْسى آنچه را پيش فرستاده و بازپس گذاشته، بداند.

يا أَيُّهَا الْإِنْسانُ ما غَرَّكَ بِرَبِّكَ الْكَرِيمِ

اى انسان، چه چيز تو را در باره پروردگار بزرگوارت مغرور ساخته؟

الَّذِي خَلَقَكَ فَسَوَّاكَ فَعَدَلَكَ

همان كس كه تو را آفريد، و [اندام‌] تو را درست كرد، و [آن گاه‌] تو را سامان بخشيد.

فِي أَيِّ صُورَةٍ ما شاءَ رَكَّبَكَ

و به هر صورتى كه خواست، تو را تركيب كرد.

كَلاَّ بَلْ تُكَذِّبُونَ بِالدِّينِ

با اين همه، شما منكرِ [روز] جزاييد.

وَ إِنَّ عَلَيْكُمْ لَحافِظِينَ

و قطعاً بر شما نگهبانانى [گماشته شده‌] اند:

كِراماً كاتِبِينَ

[فرشتگان‌] بزرگوارى كه نويسندگان [اعمال شما] هستند

يَعْلَمُونَ ما تَفْعَلُونَ

آنچه را مى‌كنيد، مى‌دانند.